Wacław Moszyński

Wacław Moszyński
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	12 sierpnia 1892 ; Warszawa
Data śmierci	18 października 1953
	Profesor
	Specjalność: podstawy budowy maszyn, trybologia
Alma Mater	Uniwersytet w Nancy (Francja)
Doktorat	1936 ; Politechnika Warszawska
Profesura	1938
	Polska Akademia Nauk
Status	członek korespondent
	Odznaczenia

Wacław Moszyński (ur. 12 sierpnia 1892 w Warszawie, zm. 18 października 1953) – polski inżynier, specjalista w dziedzinie norm maszynowych, podstawy budowy maszyn i trybologii, profesor Politechniki Warszawskiej i Politechniki Łódzkiej. Brat Kazimierza.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1905 ukończył Rządową Szkołę Realną w Warszawie, a w 1911 Gimnazjum Filologiczne w Warszawie. Studiował na Wydziale Przyrodniczym na Uniwersytecie w Nancy, gdzie w 1914 otrzymał dyplom inżyniera elektryka, a w rok później dyplom inżyniera mechanika. W 1931 rozpoczął pracę w Biurze Budowy Sieci Ministerstwa Poczt i Telegrafów, po uprzedniej nostryfikacji dyplomu inżyniera mechanika na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1932–1938 był zatrudniony na Wydziale Technicznym Instytutu Technicznego Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1936 za pracę Zasady tolerancji uzyskał stopień doktora nauk technicznych^[1] z odznaczeniem na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie we wrześniu 1937 rozpoczął pracę. 19 kwietnia 1938 został mianowany profesorem zwyczajnym części maszyn na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej^[2]^[3].

W czasie wojny w latach 1939–1944 wykładał w Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie, a następnie w Warszawie na kursach Rysunku Technicznego oraz Państwowej Wyższej Szkole Technicznej. Po wyzwoleniu w latach 1945-1946 został delegowany do Politechniki Łódzkiej, gdzie miał znaczący wkład przy kompletowaniu wyposażenia w maszyny Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej. We wrześniu 1946 ponownie objął Katedrę Części Maszyn na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.

Był specjalistą w dziedzinie norm maszynowych, podstawy budowy maszyn i trybologii oraz znawcą zagadnień pasowań. Opublikował 11 monografii i podręczników akademickich i ponad 100 artykułów. Ddziałał w organizacjach naukowych i technicznych, m.in. był członkiem korespondentem PAN i współzałożycielem SIMP.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 2C, rząd IV, grób 28)^[4].

Materiały archiwalne Wacława Moszyńskiego znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-36^[5].

Stanowiska[edytuj | edytuj kod]

1932–1938 – kierownik Wydziału Technicznego Instytutu Technicznego Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych
1939–1944 – wykładowca Państwowej Szkoły Technicznej w Wilnie
wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej
1945-1946 – wykładowca Politechniki Łódzkiej
od 1946 – kierownik Katedry Części Maszyn Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej^[6]

Członkostwa[edytuj | edytuj kod]

członek korespondent Polskiej Akademii Nauk
członek założyciel Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich SIMP (1926-1927), wiceprezes (1934-1937)^[1]
członek Polskiej Akademii Umiejętności (od 1950)
członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego^[6]

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Laureat Państwowej Nagrody Naukowej II-go stopnia w dziedzinie maszynoznawstwa^[6]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Ważne publikacje[edytuj | edytuj kod]

Wytrzymałość zmęczeniowa części maszyn, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Techniczne, 1953^[6]
Mechanik : poradnik techniczny : dzieło zbiorowe. T. 2. Cz. 4, Elementy maszyn, Wyd. 3 całkowicie przerobione, Warszawa, Instytut Wydawniczy SIMP, 1952^[7]
Pasowania w przemyśle na tle układu polskiego, Warszawa, Księgarnia Techniczna, 1929^[7]
Wykład elementów maszyn. Cz. 1 Połączenia., Wyd. 3 przejrz. i uzup., Warszawa, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, 1953^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Wacław Moszyński (1892-1953). Biblioteka Cyfrowa Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2016-03-18].
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 198, 20 maja 1938.
↑ Nominacje na wyższych uczelniach. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 106 z 12 maja 1938.
↑ Wykaz zmarłych profesorów Politechniki Warszawskiej, Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, Pracownia Historyczna, Warszawa 1987
↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-01-23].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Adam Morecki. Wspomnienia pośmiertne: Wacław Moszyński. „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego”. 46, s. 238-243, 1983.
↑ ^a ^b Moszyński Wacław. Biblioteka Śląska w Katowicach. [dostęp 2016-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 178.
Adam Morecki. Wspomnienia pośmiertne: Wacław Moszyński. „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego”. 46, s. 238-243, 1983.
Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 79-80, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7

[bcpw-1] Wacław Moszyński (1892-1953). Biblioteka Cyfrowa Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2016-03-18].

[2] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 198, 20 maja 1938.

[3] Nominacje na wyższych uczelniach. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 106 z 12 maja 1938.

[4] Wykaz zmarłych profesorów Politechniki Warszawskiej, Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, Pracownia Historyczna, Warszawa 1987

[5] Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-01-23].

[tnw-6] Adam Morecki. Wspomnienia pośmiertne: Wacław Moszyński. „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego”. 46, s. 238-243, 1983.

[bs-7] Moszyński Wacław. Biblioteka Śląska w Katowicach. [dostęp 2016-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-27)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]